φλάινγκ

(flying = ιπτάμενος). Όρος που χρησιμοποιείται στην ιστιοπλοΐα για τον καθορισμό δύο τύπων σκαφών. Το πρώτο, το φ. ντάτσμαν (= ιπτάμενος Ολλανδός), κατασκευάζεται από ξύλο ή πλαστική ύλη. Έχει συνολικό μήκος 6,06 μ., πλάτος 1,70 μ. και ζυγίζει 160 κιλά. Διαθέτει και ιστίο επιφάνειας 16 τ. μ. έχει πλήρωμα δύο ατόμων. Χαρακτηρίζεται διεθνώς με τα γράμματα ED και σχεδιάστηκε το 1951 από τον Ολλανδό ναυπηγό Ουίλκε βαν Έσεν. Το δεύτερο, το φ. τζούνιορ, είναι μόνοτυπο διμελούς πληρώματος με κινητή καρίνα. Αναφέρεται διεθνώς με τα γράμματα EJ και σχεδιάστηκε το 1955 από τον ίδιο ναυπηγό. Έχει συνολικό μήκος 4,03 μ., πλάτος 1,50 μ., βάρος περίπου 90 κιλά και επιφάνεια ιστίου 9,30 τ. μ.